اورانیومى
كه از زمین استخراج مى شود، بلافاصله قابل استفاده در نیروگاه هاى تولید
انرژى نیست. براى آنكه بتوان بیشترین بازده را از اورانیوم به دست آورد،
فرآیندهاى مختلفى روى سنگ معدن اورانیوم صورت مى گیرد تا غلظت ایزوتوپ U235 كه قابل شكافت است، افزایش یابد. چرخه سوخت اورانیوم
نسبت به سوخت هاى رایج دیگر، از جمله زغال سنگ، نفت و گاز طبیعى به مراتب
پیچیده تر و متمایزتر است. چرخه سوخت اورانیوم را چرخه سوخت هسته اى نیز مى
گویند. چرخه سوخت هسته اى از دو بخش انتهاى جلویى و انتهاى عقبى Front end) و (Back end تشكیل شده
است. انتهاى جلویى چرخه، مراحلى است كه منجر به آماده سازى اورانیوم به
عنوان سوخت رآكتور هسته اى مى شود و شامل استخراج از معدن، آسیاب كردن،
تبدیل، غنى سازى و تولید سوخت است.
ادامه مطلب...
هنگامى كه اورانیوم به عنوان سوخت مصرف شد و انرژى از آن به دست آمد، انتهاى عقبى چرخه آغاز مى شود تا ضایعات هسته اى به انسان و محیط زیست آسیبى نرسانند. این بخش عقبى شامل انباردارى موقتى، بازفرآورى كردن و انبار نهایى است.
ادامه مطلب...
ارسال در تاريخ دوشنبه بیست و پنجم مرداد ۱۳۸۹ توسط مهدی(مدیروبلاگ)